تولید بیودیزل از پسماند چرب ماهی به روش ترانس استریفیکاسیون با کمک متانل فوق بحرانی

در این پژوهش، مخلوطی از ضایعات و روغن استخراج شده از پسماند ماهی کپور به عنوان خوراک در فرآیند تولید بیودیزل مورداستفاده قرار گرفته است. آزمایشات تجربی به این قرار بوده است که پس از استخراج روغن ماهی کپور از ضایعات آن، واکنش ترانس استرفیکاسیون به کمک متانل در شرایط فوق بحرانی انجام شده و متیل استرهای اسیدهای چرب تولید گردید. دما، زمان ماند و نسبت مولی متانل به روغن به عنوان متغیرهای عملیاتی در فرآیند ترانس استریفیکاسیون فوق بحرانی در نظر گرفته شدند. محدوده متغیرهای عملیاتی جهت تولید بیودیزل به این ترتیب بوده است: دمای 215 -315°C ، زمان ماند 6-40 دقیقه و نسبت مولی متانل به روغن .8-44 نتایج آزمایشات نشان میدهند که دما و نسبت مولی متانل به روغن بیشترین تاثیر را بر بازده بیودیزل تولیدی داشته و تاثیر زمان ماند واکنش نسبت به دو متغیر دیگر کمتر است. همچنین، افزایش دما و نسبت مولی مولی متانل به روغن باعث افزایش بازده بیودیزل میشوند اما افزایش دما اگر از محدودهای فراتر رود ممکن است باعث تخریب متیل استرها شده وحتی منجر به کاهش بازده بیودیزل شود. بالاترین بازده بیودیزل تولیدی (0/7201gFAME/gFeed) مربوط به دمای 265°C، زمان ماند 23 دقیقه و نسبت مولی 44 بوده است.

Keywords:

ترانس استریفیکاسیون , تولید بیودیزل , پسماند چرب ماهی , دما , نسبت مولی , متانل فوق بحرانی