حل مسئله جایگزینی تجهیزات همراه محدودیت با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در این مقاله پس از ارائه مختصری از مدلسازی مسئله جایگزینی تجهیزات با استفاده از برنامه ریزی پویای تقریبی، حل آن با استفاده از الگوریتم ژنتیک مورد بحث قرار می گیرد. مدل یاد شده شامل معادلات غیرخطی، محدودیت ها و همچنین متغیرهای تصمیم گیری در مبنای دو است که حل آن با استفاده از روش های معمول ممکن نیست. توابع هزینه ای مدل پیشنهادی برای بهینه سازی جایگزینی ترانسفورماتور های هوایی در شرکت توزیع استان خراسان رضوی-شهرستان تربت حیدریه تطبیق داده شد و نتایج قابل قبولی را ارائه داد. ماتریس تصمیم برای مطالعه موردی عنوان شده شامل یک ماتریس باینری با ابعاد 497 در 5 است؛ الگوریتم ژنتیکی که برای حل این مسئله و انتخاب ماتریس تصمیم بهینه توسعه داده شد باعث کاهش مناسبی در تابع هدف مسئله با لحاظ محدودیت های مدل شد. با توجه به نوآوری در الگوریتم ژنتیک مذکور، می توان از آن در حل سایر مسائل مشابه نیز اسفاده نمود، لذا در این مقاله حل آن با جزئیات بیشتر مورد تاکید قرار می گیرد.

Keywords:

برنامه ریزی پویای تقریبی , جایگزینی تجهیزات , ماتریس تصمیم باینری , الگوریتم ژنتیک