تحلیل و ارزیابی معیارهای شخصیتی و رفتاری استفاده کنندگان بزرگسال از دوچرخه سواری در کلان شهرها (مطالعه موردی: منطقه 14 شهرداری تهران) abstract
دوچرخه سواری یکی از انواع حمل و نقل فعال و انسان محور است که از مزایای بسیاری جهت ارتقا سلامت عمومی جامعه و حفظ محیط زیست برخوردار است. انجام پژوهش بر روی معیارهایی که بتوانند استفاده از دوچرخه در انجام سفرهای شهری را افزایش دهد، بسیار حائز اهمیت است. معیارهای اجتماعی و رفتاری از جمله انتظارات فردی، نگرش و عادات زندگی افراد و محیط اجتماعی نقش مهمی در انتخاب شیوه سفر دارد. مطالعات بسیاری بیانگر تاثیر فاکتورهای اجتماعی بر فراوانی استفاده از دوچرخه می باشد. این مقاله پس از بررسی ادبیات پیشین به شناسایی معیارهای رفتاری و اجتماعی موثر بر انتخاب
دوچرخه سواری پرداخته است. از جمله موارد بررسی شده نگرش نسبت به استفاده از دوچرخه، جایگاه اجتماعی آن، عادتها، تاثیر خانواده، دوستان و محیط کاری می باشد. هدف این مطالعه، بررسی رابطه میان معیارهای شخصیتی و رفتاری استفاده کنندگان بزرگسال از دوچرخه جهت استفاده در سفرهای شهری است. محدوده مورد مطالعه این مقاله منطقه 14 شهرداری تهران بوده و داده ها با استفاده از نظرسنجی از افراد خانوار برداشت و با استفاده از نرم افزار R - studio تجزیه و تحلیل های آماری انجام و مدل های اقتصادسنجی ساخت و پرداخت شده اند. در پرسشنامه توزیع شده معیارهایی از قبیل سن، جنسیت، وضعیت تاهل، شرایط تحصیلی، محیط شغلی، دیدگاه شخص و جامعه، دغدغه افراد در نظر گرفته شده است. از نتایج این مقاله می توان به ارتباط معنادار متغیرهای لذت بردن فرد از
دوچرخه سواری (با ضریب تخمین زده شده 0 / 220) دارا بودن خانواده دوستدار و حمایت کننده از
دوچرخه سواری (با ضریب تخمین زده شده 0 / 702)، دارا بودن شغل آزاد (با ضریب تخمین زده شده 0 / 278-)، استفاده از دوچرخه به صورت اشتراکی با وسایل نقلیه همگانی (با ضریب تخمین زده شده 0 / 003) و استفاده از دوچرخه در صورت همراه داشتن کیف با بسته سنگین (با ضریب تخمین زده شده 0 / 261) با متغیر وابسته استفاده از دوچرخه جهت انجام سفرهای شهری اشاره نمود. به عبارت دیگر متغیرهای در نظر گرفته شده 59 درصد تغییرات متغیر استفاده از دوچرخه در سفرهای شهری را پوشش می دهد.