بررسی میزان تاثیر استفاده از فناوری واقعیت افزوده بر یادگیری دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه–بیش فعالی در پایه ی اول ابتدایی درس فارسی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر واقعیت افزوده بر یادگیری دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه بیش فعالی در پایه اول ابتدایی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه بیش فعالی در پایه اول ابتدایی بودند که در سال تحصیلی 98-1397 در مدارس شهر تهران مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری هدفمند بود. در این پژوهش هم حجم نمونه 10 نفر بود که به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابتدا پیش آزمون از هر دو گروه گرفته شد و سپس برای گروه آزمایش از برنامه واقعیت افزوده استفاده شد و برای گروه کنترل تدریس به صورت سنتی انجام گرفت. محقق با استفاده از برنامه واقعیت افزوده با نام HP Reveal، ویدئوها، عکس و صداهای مربوط به تدریس درس را بارگذاری کرده و برای هر عنوانی که آموزش داده می شد مارکر مشخص نموده و با مواد درسی تطبیق داده بود. دانش آموز برای یادگیری هر عنوان تلفن همراه را که برنامه واقعیت افزوده HP Reveal در آن در حال اجرا می شد ، بر روی آن گرفته و اطلاعات مربوط ارائه می شد. سپس برای هر دوگروه آزمایش و کنترل پس آزمون برگزار شد و نتایج ان تحلیل شد. نتایج نشان داد که استفاده از واقعیت افزوده بر میزان یادگیری دانش آموزان دارای اختلال نقص توجه- بیش فعالی موثر است.

Keywords:

واقعیت افزوده , اختلال نقص توجه-بیش فعالی , یادگیری