بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های شنبلیله ایرانی براساس صفات مورفولوژیک

گیاه دارویی شنبلیله با نام علمی Trigonella foenum-graecum از گیاهان گلدار، نهاندانه، دولپه ای و جداگلبرگ است. شناسایی پتانسیل ژنتیکی ژرمپلاسم شنبلیله در ایران و استفاده از آن در برنامه های بهنژادی از اهداف مهم به شمار می رود. هدف از این بررسی ارزیابی تنوع ژنتیکی 26 ژنوتیپ شنبلیله استان های مختلف کشور در مزرعه ی پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. که می تواند کمک موثری در روند اصلاحی این گیاه داشته باشد.در این مطالعه صفت های مهم مورفولوژیک اندازه گیری شد. نتایج آزمایش تنوع بالایی را در ژنوتیپ های مورد مطالعه نشان داد. نتایج به دست آمده نشان داد که ژنوتیپهای مختلف از نظر اغلب صفات مورد ارزیابی با یکدیگر اختلاف معنیداری داشتند، همچنین داده های حاصل از مقایسه میانگین داده ها نشان داد که در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه، ژنوتیپهای بوشهر و سراب بیشترین مقدار ارتفاع ساقه، تعداد شاخه فرعی و ژنوتیپ مشکین کمتری مقدار ارتفاع ساقه در بوته را داشتند که نشان دهنده ی تنوع ژنتیکی قابل ملاحظه ای در بین ژنوتیپهای مورد بررسی است

Keywords:

شنبلیله , ژنوتیپها , تنوع ژنتیکی , صفات مورفولوژیک