عوامل تعیین کننده رشد شغلی و تعهد سازمانی در مدیریت شهری نوین با تاکید بر شهرداری ها

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 519

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HUMAN05_045

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

Abstract:

بدیهی است تعهد سازمان کارکنان زمانی ارزشمند خواهد بود که روی عملکرد و راندمان سازمان تاثیر مثبت داشته و موجب ارتقای بهره وری و بازدهی سازمان شود. یکی از عوامل موثر در تعهد سازمانی کارکنان درنظرگرفتن رضایت شغلی آنان است. تعهد سازمانی را می توان به عنوان قدرت تشخیص افراد با فعالیت و مشارکت در یک سازمان ویژه تعریف کرد... تعهد سازمانی به عنوان وابستگی عاطفی و روانی به سازمان در نظر گرفته می شود که براساس آن، فردی که بسیار متعهد است، هویت خود را از طریق سازمان تعیین کرده، در سازمان مشارکت می کند و در آن درگیر می شود و از عضویت در سازمان لذت می برد. تعهد سازمانی نوعی نگرش و احساس وابستگی و تعلق خاطر به سازمان است. تعهد سازمانی به عنوان حالتی روانی بیانگر نوعی تمایل، نیاز و الزام برای ادامه اشتغال در یک ساختار سازمانی است. برهمین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی عوامل تعیین کننده رشد شغلی و تعهد سازمانی در مدیریت شهری نوین با تاکید بر شهرداری ها با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج حاصل نشان داد که عدالت سازمانی مهمترین و تعیین کننده ترین عامل تاثیرگذار مستقیم و مثبت بر میزان تعهد سازمانی محسوب می شود. درحالی که سایر عوامل مشارکت سازمانی، ابهام نقش ، فشار نقش و استقلال درکار نیز تاثیر مستقیم و عامل فرصت و ارتقای شغلی تاثیر غیر مستقیم بر تعهدسازمانی دارند. همچنین همچنین از نشانه های سنجش میزان برتری سازمان ها نسبت به هم، کارکنان شاغل در آن سازمان هاست که میزان وفاداری و تعهد آنها سبب می شود وظایف محوله را با کیفیت بالاتری انجام دهند. این امر موجب افزایش عملکرد، بهره وری و اثربخشی سازمان می شود. برعکس، افراد بی تفاوت یا بی مسئولیت در برابر اعمال محوله سازمان، این رفتار را به همکاران منتقل می کنند و باعث کاهش عملکرد افراد و تنزل سازماناز نظر کمی و کیفی می شوند.

Authors

علیرضا عباسی

گروه امور فرهنگی دانشگاه علمی کاربردی

هادی احمدی

کارشناس ارشد مدیریت منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

نازنین زهرا والی

کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

محمد محققی

کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، کارشناس مسئول شهرسازی شهرداری اسلامشهر