بررسی تاثیر خشکسالی و افت سطح آب بر روند تغییرات کیفی آب زیرزمینی جهت مصارف کشاورزی (مطالعه موردی: دشت مرودشت، استان فارس)

ویژگیهای اقلیمی و جغرافیایی ایران سبب شده است که بخش عمده ای از ایران درمناطق خشک و نیمه خشک قرار گیرد. مدیریت استفاده بهینه از منابع آب یکی ازمهمترین مسائل مطرح در توسعه پایدار به شمار می آید. براین اساس تنها راه ممکن برای مقابله با مشکل کمبود آب استفاده بهینه از منابع آب موجود می باشد. مطالعه حاضر بمنظور بررسی تغییرات شیمیایی کیفیت آب بر روی چاه های پیزومتری در دشت مرودشت (رستم و خرامه) و تعیین روند تغییرات آن از سال 84 تا 88 انجام گرفت. در این تحقیق میانگین سالانه پارامترهای کیفی آب محاسبه، سپس بر اساس استاندارد و توصیه های موجود برای آب کشاورزی، کیفیت آب در هر ایستگاه و تغییرات زمانی و مکانی آن مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی کیفیت آبیاری تاثیر مقادیر بارش و تغییرات سطح آب زیرزمینی در دشت های مورد مطالعه بررسی گردید. نتایج نشان داد با توجه به کاهش بارندگی و افت سطح آب زیرزمینی در بیشتر چاههای دشت خرامه بویژه در سالهای اخیر وضعیت کیفی آب نیز افت شدیدی داشته است، بطوریکه براساس کلاس بندی، آب این دشت از نظر شوری جهت آبیاری مناسب نیست و به لحاظ کلر، سولفات، سدیم قابل جذب و اسیدیته وضعیت مناسبی ندارد. در دشت رستم نیز با توجه به کاهش بارش و افت سطح آب وضعیت کیفی به حالت متوسط رسیده است. همچنین مقادیرسایر پارامترهای کیفی آب در اثر خشکسالی های اخیر افزایش یافته است. ادامه روند کاهش بارندگی و برداشت بیش از اندازه می تواند وضعیت این دشت را به عنوان یک منطقه مهم کشاورزی به حالت بحرانی نزدیک نماید.

Keywords:

کیفیت آب , شوری , دشت مرودشت