رابطه ی بین هوش اجتماعی و خودکارآمدی با سبک حل مساله ی خلاق دانش آموزان

چکیده: هدف: بررسی رابطه ی بین هوش اجتماعی و خودکارآمدی با سبک حل مساله ی خلاق دانش آموزان دختر شهر اردبیل است. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری پژوهش را همه ی دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان دوره دوم شهر اردبیل (6745 نفر) که در سال تحصیلی 95-94 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل دادند، که از بین آن ها به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و بر اساس جدول کرجسی - مورگان تعداد 380 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، پرسشنامه ی سبک حل مساله، پرسشنامه ی خودکارآمدی و مقیاس هوش اجتماعی ترومسو است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار آماری SPSS 20 و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی نشان داد که روابط مثبت و معنی داری بین هوش اجتماعی و خودکارآمدی با سبک حل مساله ی خلاق وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 9 درصد از کل واریانس سبک حل مساله ی خلاق به وسیله ی متغیرهای هوش اجتماعی و خودکارآمدی پیش بینی می شود، که خودکارآمدی به طور معناداری توان پیش بینی سبک حل مساله ی خلاق را دارد. نتیجه گیری: بنابراین، می توان نتیجه گرفت که هوش اجتماعی و خودکارآمدی از متغیرهای موثر و مرتبط با سبک حل مساله ی خلاق می باشند.

Keywords:

خودکارآمدی , دانش آموزان , سبک حل مساله ی خلاق , هوش اجتماعی