بررسی رویکردها و ابعاد حقوقی اعتراضات همجواران در برابر احداث پروژه های عمرانی شهری نمونه موردی: اعتراض کسبه همجوار با تقاطعات غیرهمسطح شهر قزوین با تکیه بر زیرگذر شهیدمطهری

گسترش و توسعه شهرنشینی در سال های اخیر لزوم ایجاد زیرساخت های متناسب را اجتناب ناپذیر نموده است. از جمله ی زیرساخت های ضروری، امور مرتبط با کفایت و کارایی شبکه ی حمل و نقل شهری می باشد. یکی از راهکارها که امروزه در کشور مورد استقبال مدیران شهری قرار گرفته، تبدیل تقاطعات به صورت غیرهمسطح جهت حذف گره های ترافیکی، حفظ امتداد و سرعت عبوری وسائط نقلیه می باشد. از دیگر سو تجربیات، مبین بروز پاره ای از مشکلات چه در زمان ساخت و چه بعد از بهره برداری برای همجواران طرح می باشد. چالش های ایجاد شده در این راستا موجب بروز اعتراض و نارضایتی بخشی از جامعه خواهد شد که به نوبه ی خود در ارزیابی از میزان موفقیت طرح اجرا شده موثر واقع می گردند. از سال 1388 شهرداری قزوین جهت حل پاره ای از معضلات ترافیکی راهکار ساخت تقاطعات غیرهمسطح را در پیش گرفت. نظر به تبعات احداث و اجرای این گونه طرح ها به تدریج اعتراضات خصوصا از جانب کسبه ی همجوار تقاطعات آغاز شد، که در برخی موارد نیز منجر به طرح شکایت در محاکم قضایی و صدور حکم گردیده است. بررسی دستورات صادره از جانب شورای شهر و مدیریت شهری در برابر این اعتراضات بیانگر روندی تدریجی از بخشش عوارض در راستای جبران خسارات وارده به پلاک های تجاری همجوار تا رویکرد عدم پذیرش جبران هرگونه خسارت مبتنی بر پاره ای از قوانین می باشد.آراء متاخر قضایی نیز از جمله در نمونه موردی تقاطع غیر همسطح شهید مطهری بیانگر ذی حق دانستن شهرداری و اولویت منافع عمومی در اجرای طرح های مذکور با توجه به وظایف شهرداری ها در عمل به تکالیف قانونی خود می باشد. بررسی و توجه به سیر مذکور می تواند در کاهش مشکلات و افزایش مطلوبیت طرح هایی که با تلاش فراوان اجرایی می گردند موثر واقع شود.

Keywords:

تقاطع غیر همسطح , قزوین , قانون شهرداری , قانون مدنی