پیش بینی کیفیت رابطه جنسی بر اساس تمایزیافتگی زوجین

در این پژوهش با هدف پیش بینی کیفیت رابطه جنسی بر اساس تمایزیافتگی در زوجین شهر شیراز در سال 1398 به این مساله پرداخته شده است روش این پژوهش از نوع همبستگی بود جامعه آماری این پژوهش متشکل از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بود. افراد نمونه تعداد 200 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بود که به روش نمونه گیری در دسترس از جامعه انتخاب شدند برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت روابط جنسی زناشویی Q MSS صادقی و سامانی 1390 و مقیاس خود تمایزیافتگی اسکورون و فریدلندر 1998 با روایی و پایایی مطلوب استفاده شد داده ها به روش تحلیل آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش همزمان با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند یافته ها نشان دادند. که: واکنش پذیری عاطفیا گریزعاطفی و هم آمیختگی با دیگران به صورت مثبت و معنادار قادر به پیش بینی کیفیت رابطه جنسی هستند

Keywords:

کیفیت روابط جنسی , تمایزیافتگی , کارکنان علوم پزشکی , زوجین , زندگی مشترک