ارزیابی مقاومت ترکیبهای پیوندی گوجه فرنگی نسبت به بیماری پژمردگی ناشی از Fusarium oxysporum f.sp. Lycopersici

گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill.) دومین محصول سبزی مهم بعد از سیب زمینی در جهان و به عنوان یکی از محبوبترین سبزیجات دنیا مطرح است. تعداد زیادی بیماری و اختلالات فیزیولوژیکی میتوانند در طول فصل رشد گوجه فرنگی روی تولید و کیفیت آن تاثیر بگذارند. بیماری پژمردگی گوجه فرنگی با عامل (FOL) F. oxysporum f. sp. lycopersici، یکی از مهمترین و اقتصادی ترین بیماریهای گوجه فرنگی در سراسر جهان در کشتهای فضای باز و گلخانه ای به شمار میرود. در رابطه با کنترل بیماری، روش پیوند، به عنوان یک روش اقتصادی، ایمن برای محیطزیست و تاثیرگذار در کنترل بیماریهای خاکزاد محسوب میشود. در این تحقیق، با استفاده از روش مذکور، تعداد هفت رقم و لاین انتخابی مقاوم در آزمایشهای پیشین، به عنوان پایه، به همراه دو رقم شاهد مقاوم Beaufort و Maxifort و یک رقم شاهد حساس Bonny Best با دو رقم پیوندک انتخابی گوجه فرنگی گلخانه ای، برای تعیین پیوندهای مقاوم به بیماری، مورداستفاده قرار گرفتند. به این ترتیب که پس از انجام پیوند و در مرحله انتقال به گلدان، با سوسپانسیون اسپور نژاد یک از قارچ عامل بیماری با غلظت 106 مایهزنی شدند. در طول رشد بوته ها در گلخانه، برخی صفات مربوط به بیماری شامل شدت بیماری (DS)، شیوع بیماری (DI) و سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) برای ارزیابی میزان مقاومت نسبت به عامل بیماری، همچنین صفات دیگری ازجمله طول و قطر ساقه موردبررسی قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد درمجموع پیوند پایه های رقم kopper و لاین 1616 با هر دو پیوندک، با کمترین میانگین شاخصهای مربوط به بیماری در مقایسه با هر دو شاهد مقاوم به عنوان ترکیبهای پایه + پیوندک مقاوم به بیماری شناخته شدند. همچنین، پایه های مزبور به ترتیب با داشتن قطر ساقه با میانگین 4/07 و 4 سانتیمتر و نیز طول ساقه با میانگین 21/55 و 20/72 سانتیمتر در پیوند، استحکام مطلوبی داشتند. درنتیجه، پایه های پیوندی مزبور برای پیوند با ارقام گلخانه ای مناسب میباشند.