بررسی توانایی مدل SWMM در طراحی شبکه جمع آوری رواناب شهری (مطالعه موردی: شهرکرد)

افزایش شهرنشینی در ده ه های اخیر و رشد سریع شهرها به سمت بالادست حوزه های آبخیز، فرایندهای بارش-رواناب را در حوزه های شهری به شدت تحت تاثیر قرار داده است. به همین دلیل، ارزیابی و بروز کردن طراحی های شبکه جمع آوری رواناب شهری از اهمیت بسزایی برخوردار است. در سال های اخیر، استفاده محققان و طراحان برای ارزیابی سیستم های شبکه زهکشی شهری موجود از مدل های رایانه ای به سرعت گسترش یافته است. شهر شهرکرد در سال های اخیر بسمت مناطق مرتفع تر گسترش یافته است و با توجه به اینکه این شهر در دامنه کوه واقع شده است، گسترس مناطق مسکونی مشکلاتی را در جمع آوری رواناب شهری ایجاد کرده است. لذا در این مطالعه کارایی مدل SWMM در ارزیابی حجم رواناب در حوزه شهری شهرکرد مورد بررسی قرار گرفته است.این پژوهش بصورت بنیادی و با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای مشاهدات میدانی صورت گرفته است. برای صحت سنجی مدل رواناب متناظر در 4 نوبت در تاریخ های 97/10/14و 97/11/25و 97/12/4و 98/1/6 که بارندگی صورت گرفته است در خروجی حوزه و زیر حوزه ها اندازه گیری شد و با رواناب شبیه سازی شده توسط مدل SWMM مقایسه شد . نتایج حاصل نشان داد سازگاری خوبی بین دبی، عمق و سرعت رواناب شبیه سازی شده با مدل و رواناب مشاهده ای وجود دارد.

Keywords:

مدیریت رواناب , مدل SWMM , حوضه شهری , شهرکرد