رابطه سبک های دلبستگی و دلبستگی به خدا با سالم زیستی دختران دبیرستان شهر تهران

هدف اساسی این پژوهش بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی ،دلبستگی به خدا و سالمزیستی بود. با نمونه گیری غیرتصافی در دسترس نمونه ای شامل 372 نفر از دختران دانش اموز مقطع دبیرستان شهر تهران در پژوهش مشارکت داده شدند، مشارکت کنندگان سه پرسشنامه ، سبک های دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید(1990) 1 پرسشنامه دلبستگی به خدا بک و مکدونالد (2004)2 و پرسشنامه سالم زیستی، پنج عاملی شارکی(1999) 3 را تکمیل کردند.. براساس نتایج پژوهش بیشتر سبک های دلبستگی رابطه معناداری با سالم زیستی داشت. ضریب مسیر از متغیر سبک دلبستگی ایمن، اجتنابی و اضطرابی به سالمزیستی از لحاظ آماری معنادار به دست آمد. بدینترتیب، می توان نتیجه گرفت که سالمزیستی رابطه علی مستقیم با سبکهای دلبستگی دارد. از بین ضرایب مسیر سبکهای دلبستگی با دلبستگی به خدا تنها ضریب مسیر بین دلبستگی اضطرابی (γ 1 = 0/62) از لحاظ آماری معنادار است که نشان میدهد که با افزایش سطح دلبستگی اضطرابی دلبستگی به خداافزایش و ازاین طریق سالم زیستی نیز افزایش می یابد این پژوهش داده های سبک های دلبستگی دلبستگی به خدا و سالم زیستی را بررسی کرد پژوهش های آینده باید روی نمونه هایی انجام شود که متغیرها متفاوتی را پوشش میدهد

Keywords:

سبک های دلبستگی , دلبستگی به خدا , سالم زیستی , دختران دبیرستانی