شناسایی و بررسی راهکار های اجرایی توسعه میان افزا(نمونه موردی: محله لب آب شیراز)

امروزه شهر ها به واسطه افزایش جمعیت و مهاجرت با انفجار جمعیت مواجه اند، به طوری که نسبت جمعیت شهرنشین در کشور در مقایسه با گذشته دستخوش تغییرات جدی شده و بیش از 60 درصد جمعیت در شهر ها ساکنند و این نسبت هم چنان به نفع شهر ها در حال تغییر است. قطعا تغییرات سریع افزایش جمعیت درون شهر ها به دنبال خود، تحولا اساسی در عرصه کالبدی، فضایی، اجتماعی و زیست محیطی را به دنبال دارد. حال اگر با نگاهی اجمالی به وضعیت شهر های امروزی بپردازیم می توان نتیجه گرفت که محله ها در عرصه کالبدی کلان شهر ها چندان جایگاهی ندارند و در برنامه ریزی ها به آن ها توجهی نشده است. در چنین شرایطی وظایف به عهده مدیریت شهری است که با تدابیر خود علاوه بر بازیابی نقش گذشته محله ها، بر شرایط جدید و آینده فائق آید و از این ظرفیت و پتانسیل در اداره بهتر شهر بهره ببرد. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و از نوع موردی است که در آن محله لب آب شهر شیراز به عنوان مورد مطالعه انتخاب گردیده است. برای گردآوری داده ها و اطلاعات از روش کتابخانه ای و مشاهدات میدانی و استادی استفاده شده است. همچنین تجزیه و تحلیل اطلاعات در محیط نرم افزار های Expert choice و Arc GIS انجام گرفته شده و از روش AHP برای وزن دهی به معیار ها و زیر معیار های تحقیق بهره گرفته شده است.

Keywords:

توسعه میان افزا , محله ی لب آب , بافت فرسوده , توسعه پایدار