بررسی راهکارهای کاهش استفاده از خودروهای شخصی و ترویج فرهنگ زندگی پیاده در ایران

یکی از مه مترین جنبه های حضور انسان در فضاهای شهری که سبب سرزندگی و پویایی این فضاها و نیز افزایش نقش اجتماعی آنها می شود، حرکت پیاده است. نواحی پیاده، فضای بهتر و بیشتری برای زندگی جمعی تامین می کنند و محیط شهری ایمن تر، آرام تر و پرمنزل تتری فراهم میآورند. جریان زندگی پیاده در شهر طیفی است که یک سر آن احساس مطبوعیت ناشی از حضور آرام و با تانی در شهر و سر دیگر آن، زمینه ساز تحقق جامعه به مثابه بزرگترین فرآیند رشد انسان است. لکن هدف از انجام تحقیق حاضر، تحلیل و بررسی دلایل میزان بالای استفاده از خودروهای شخصی در ایران و به دنبال آن کم رنگ شدن حضور پیاده و نقش اجتماعی آنها در شهر است که باعث به وجود آمدن مشکلاتی در پی آن شده است. لذا در این مقاله پس از شناخت ضرورت توجه به افراد پیاده، به مطالعه و بررسی تجارب دیگر کشورها و چگونگی ترویج زندگی پیاده پرداخته شده است. روش تحقیق، توصیفی تحلیلی بوده و اطلاعات از طریق اسناد کتابخانه ای جمع آوری گردیده است. در آخر این نتیجه به دست آمد که با افزایش کیفیت وسایل حمل و نقل عمومی و جایگزین کردن فضاهای جمعی مطلوب برای افراد پیاده با پارکینگ ها و همچنین امکان استفاده از دوچرخه می توان میزان استفاده از خودروهای شخصی را کاهش داد و زندگی پیاده را رونق بخشید.

Keywords:

زندگی پیاده , پیاده راه , زندگی جمعی , خودروهای شخصی