تعلیم و تربیت کوششی است منظم، حساب شده و حمایت شده برای انتقال و گسترش دانش، مفاهیم، مهارت و گرایش ها در انسان به منظور ارتقاء او به جایگاه یک انسان مطلوب. برای رسیدن به اهداف خاص هر فعالیت منظم و حساب شده ای
برنامه ریزی لازم است و از طریق
برنامه ریزی است که می توان فعالیت ها را انتظام بخشید، از اتلاف وقت و سرمایه جلوگیری کرد و بر روند پیشرفت امور نظارت کرد. آموزش و کار معلم در هدایت و ساماندهی کار آموزش بخش مهم و عظیمی از خرده نظام
برنامه ریزی درسی در نظام کلان
تعلیم و تربیت است. در این مقاله به بررسی
جایگاه معلم در تصمیم گیری های برنامه درسی می پردازیم. زیرا تحقق هدف های برنامه درسی که حاصل
برنامه ریزی است؛ در گرو اجرای درست فرآیند
یاددهی یادگیری در کلاس درس است که هدایتگری آن بر عهده معلم نهاده شده است.