بررسی و ارزیابی نارسایی ویژه یادگیری اختلالات یادگیری کودکان و دانش آموزان

هدف از مطالعه حاضر بررسی ناتوانی ویژه یادگیری یا همان اختلالات یادگیری در کودکان و دانش آموزان می باشد. اختلال یادگیری به معنی نارسایی در یک یا چند فرایند روان شناختی در زمینه فهمیدن و بکار بردن زبان اعم از کلامی یا نوشتاری است که به صورت نارسایی در زمینه گوش کردن، فکر کردن، صحبت کردن، هجی کردن یا خواندن- نوشتن و حساب کردن بروز می کند. اصطلاح نارسایی در یادگیری بوسیله روان شناسان و متخصصین تعلیم و تربیت مورد استفاده قرار می گیرد، در حالی که متخصصان پزشکی اختلال یادگیری را ترجیح می دهند. اگرچه تلاش فراوانی برای یافتن یک تعریف جامع در زمینه اختلالات یادگیری انجام گرفته است هنوز تعریف کاملی که مورد قبول همگان باشد وجود ندارد. شاید یکی از دلایل عمده آن این باشد که در بکار بردن اجزای اختلالات یادگیری هنوز ثبات چندانی وجود ندارد. بعضی سعی می کنند آن ها را از همدیگر مجزا نمایند در حالی که بعضی دیگر نارسایی در یادگیری را به عنوان یک اصطلاح کلی مورد استفاده قرار می دهند. که شامل تمام موارد یادگیری است و بعضی در این زمینه اظهار نظر قاطعی نمی کنند این مقاله که ابزار جمع آوری اطلاعات آن به روش کتابخانه ای است به روش توصیفی تحلیلی به بررسی نارسایی و اختلال یادگیری کودکان و دانش آموزان می پردازد. ابتدا مفاهیم اختلال یادگیری و تاریخچه اختلال های یادگیری بیان شده و در ادامه به نظریات مرتبط با نارسایی ویژه در یادگیری و علل احتمالی نارسایی ویژه در یادگیری، علل و انواع ناتوانی های یادگیری اشاره می نماید. سپس مراحل ارزیابی و تشخیص در مراکز آموزشی مشکلات ویژه یادگیری مورد بررسی قرار گرفته و در پایان رهنمودهایی به منظور توجه بیشتر به کودکان و دانش اموزان دارای ناتوانی های یادگیری ارایه می گردد.

Keywords:

نارسایی ویژه یادگیری , ناتوانی یادگیری , اختلالات یادگیری , کودکان و دانش آموزان , ارزیابی