مقایسه میزان تولید فلاونولیگنان ها در کشت سوسپانسیون سلولی گیاه خار مریم( Silybum marianum) تیمار شده با Pb2+ ،Ag+سالیسیلیک اسید و عصاره مخمر

خار مریم، کشت سوسپانسیون سلولی، محرک، فلاونولیگنان ها (Silybum marianum) تیمار شده با ،PbNO3 ،AgNO3 عصاره مخمر و سالیسیلیک اسید مقایسه شد. فلاونولیگنان ها از اجزای فعال خارمریم هستند و سیلی مارین یک ماده مشتق شده از این گیاه می باشد که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی بوده و در درمان بیماری های کبدی (سیروز و مسمومیت های کبدی) و پیشگیری و یا درمان سرطان مورد استفاده قرار می گیرد. محرک ها منجر به افزایش تولید فلاونولیگنان ها با تاثیر بر فعالیت آنزیم های کلیدی در مسیر بیوسنتز متابولیت های ثانویه می شوند. بر این اساس اثرات PbNO3 ،AgNO3 عصاره مخمر و سالیسیلیک اسید در 5 غلظت مختلف و 6 زمان نمونه برداری بر میزان تولید سیلی مارین در کشت سوسپانسیون سلولی گیاه خار مریم با هدف معرفی بهترین محرک به منظور حداکثر تولید فلاونولیگنان ها در مناسب ترین زمان و غلظت مطالعه شد. نتایج نشان دادند که AgNO3 به طور معنی داری باعث افزایش تولید سیلی مارین در کشت سوسپانسون سلولی گیاه خارمریم شد، بطوریکه میزان آن حدود 30 برابر بیشتر از گروه شاهد بود و مقدار تولید سیلی مارین در محیط های تیمار شده با سالیسیلیک اسید، عصاره مخمر و PbNO3 به ترتیب 15,18 و 2 برابر بیشتر از میزان آن نسبت به گروه شاهد بود.

Keywords:

خار مریم , کشت سوسپانسیون سلولی , محرک , فلاونولیگنان ها