بررسی تنوع و تفرق ژنتیکی برخی جمعیت های زیره پارسی (Bunium persicum (Boiss) با استفاده از نشانگرهای مولکولی RAPD
Publish place: Sixth Iranian Congress of Horticultural Sciences
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 929
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BAGHBANI06_072
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1389
Abstract:
در این پژوهش تنوع و تفرق ژنتیکی برخی جمعیت های زیره پارسی در مهم ترین مراکز رویش این گیاه در ایران با کمک نشانگرهای RAPD بررسی شده است. 19 آغازگر RAPD بر روی گیاهان مورد بررسی, تولید 229 باند DNA نمودند که از این تعداد 216 باند(94 درصد) چند شکلی نشان دادند. بر اساس میانگین شاخص تنوع ژنتیکی نی و شاخص اطلاعاتی شانون, بیشترین و کمترین تنوع ژنتیکی درون جمعیتی به ترتیب در الموت قزوین و سقفی اصفهان مشاهده شد. محاسبه نسبت آلل های موثر به آلل های مشاهده شده در هر جمعیت نشان داد که جمعیت ها دارای توزیع متعادل منطبق با قانون هاردی- وینبرگ می باشند. در آنالیز کلاستر در اکثر موارد افراد مختلف هر جمعیت در گروه های متفاوت همراه با افرادی از جمعیت های دیگر قرار گرفتند که این امر تنوع بالای ژنتیکی درون جمعیت ها نسبت به بین جمعیت ها را نشان می دهد.
Authors
مریم پژمان مهر
گروه علوم باغبانی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
محمد اسماعیل حسنی
گروه باغبانی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
سیدمحمد فخرطباطبایی
گروه علوم باغبانی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
جواد هادیان
گروه کشاورزی پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی