طلاق به حکم دادگاه بائن است یا رجعی؟
طلاق بائن و رجعی
ماده ۱۱۴۳ قانون مدنی طلاق را بع ۲ دستع بائن و رجعی تقسیم کرده است. این دسته بندی از این نظر است که آیا بعد از طلاق امکان رجوع به رابطه زوجیت وجود دارد یا خیر. در واقع یکی از تفاوت های طلاق بائن و رجعی در این است که اگر طلاق رجعی باشد در مدت عده امکان رجوع به رابطه زوجیت وجود خواهد داشت و مرد و زن بدون نیازی به خواندن مجدد صیغه عقد می توانند به زندگی مشترک ادامه دهند، اما در طلاق بائن چنین امکانی وجود نخواهد داشت.
طلاق رجعی
به استناد ماده ۱۱۴۸ قانون مدنی در طلاق رجعی مرد در زمان عده این حق را دارد که از آن رجوع کند. به عبارتی دیگر طلاق رجعی، طلاقی است که بعد از آن زن باید عده نگه دارد و با مرد دیگری وارد رابطه زناشویی نشود و در این مدت امکان رجوع وجود دارد. این رجوع به واسطه فعل یا لفظی که دلالت بر رجوع دارد، قابل برگشت است.
طلاق بائن
مستند به ماده ۱۱۴۴ قانون مدنی طلاق بائن طلاقی است که شوهر در زمان عده حق ندارد از آن رجوع کند. به عبارت دیگر یعنی طلاق پس از آن که صورت گرفت قابل برگشت نیست. مستند به ماده ۱۱۴۵ قانون مدنی طلاق بائن دارای اقسامی است:
طلاقی که قبل از نزدیکی واقع شود
طلاق یائسه
طلاق خلع و مبارات مادام که زن رجوع به عوض نکرده باشد.
سومین طلاق که بعد از سه وصلت متوالی به عمل آید اعم از این که وصلت در نتیجه رجوع باشد یا در نتیجه نکاح جدید.
طلاق به حکم دادگاه بائن است یا رجعی؟
به دلایل ذیل، طلاق به حکم دادگاه بائن است:
نقض غرض است که از یک سو شوهر به حکم دادگاه به طلاق، ملزم و طبق آن طلاق واقع شود و از سوی دیگر شوهر در ایام عده به طلاق رجوع نموده، اثر آن را از بین ببرد.
نظم عمومی و حرمت احکام طلاق، ایجاب می کند که مرد حق رجوع نداشته باشد. اصل رجعی بودن طلاق و روایاتی که مبنای آن می باشد مربوط به طلاقی است که به اختیار و اراده ی مرد واقع شود.
ماده ۱۱۴۵ قانون مدنی، مفید حصر نیست و فقط ناظر به طلاقهای بائنی است که به اراده و اختیار و خواست شوهر واقع می شود.
منابع:
مواد ۱۱۴۳ ، ۱۱۴۴، ۱۱۴۵ ، ۱۱۴۸ قانون مدنی
مختصر حقوق خانواده، صفائی، امامی، ش۲۶۷