پایش توزیع زمانی - مکانی خشکسالی های فصلی در استان ایلام

بسیاری خشکسالی پدیده ای اقلیمی است که در هر وضعیت اقلیمی ممکن است رخ دهد که به دلیل آرام و مرموز بودن، خسارات اقتصادی، اثرات اجتماعی و بحران در منابع کشاورزی، منابع طبیعی و اکوسیستم ها بررسی آن دارای اهمیت بالایی است ارزیابی و پایش آن با شاخص های معتبر، یکی از راه های تعدیل و اولیت قدم در مدیریت این پدیده محسوب می شود. لذا در این بررسی با استفاده از روش تحلیل داده های بارندگی و شاخص های درصد از نرمال PNPI و بارش استاندارد SPI خشکسالی های استان ایلام در دوره آماری 36 ساله 1353-1388 مورد پایش قرار گرفت نتاج حاصل نشان داد که بر اساس شاخص SPI بیشترین سد خشکسالی مربوط به فصل زمستان است در حالی که از لحاظ فراوانی، فصل بهار از بالاترین فراوانی میزان خشکسالی برخوردار است براساس شاخص PNPI شدیدترین خشکسالی ها در فصل بهار رخ داده است بر اساس نتایج بدست آمدله شد خشکسالی در فصل زمستان بیشتر است و فصل بهار از فراوانی خشکسالی بیشتری برخورداراست براساس شاخص SPI کل ایستگاه ها به جز ایوان دارای خشکسالی بسیار شدید بوده اند و شدیدترین خشکسالی منطقه نیز در طول دوره آماری مورد بررسی با SPI به میزان -2/97 در سال آبی 59 – 1358 و در فصل بهار رخداد داده است که از نظر مکانی نیز مربوط به ایستگاه دارتوت می باشد.

Keywords:

ایلام , اقلیم , توزیع زمانی- مکانی , خشکسالی