رابطه سبک های عشق ورزی و کمال گرایی با میزان رضایت زناشویی در زنان متاهل

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبکهای عشق ورزی و کمال گرایی با میزان رضایت زناشویی در زنان متاهل بود. این تحقیق از لحاظ ماهیت، کاربردی و به لحاظ زمانی، مقطعی و از لحاظ روش توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان متاهل شهرستان بیجار در سال 1398 بودند که تعداد نمونه با توجه به جامعه آماری به روش رگرسیون به تعداد 200 نفر برآورد شد و با روش نمونه گیری غیرتصادفی سهمیه ای انتخاب شد. رضایت زناشویی با پرسشنامه 47 سوالی انریچ، کمالگرایی با پرسشنامه 59 سوالی هیل و سبکهای عشقورزی با پرسشنامه 45 سوالی استرنبرگ مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که میانگین متغیرهای رضایت زناشویی، کمال گرایی و عشق ورزی در نزد زنان متاهل شهرستان بیجار بیشتر از نقطه برش آنان بود. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزار SPSS نسخه 25 حاکی از آن بود که عشق ورزی و کمال گرایی با رضایت زناشویی و همچنین ابعاد آن دارای رابطه معنی داری بودند، به طوری که با افزایش سطح عشق ورزی در نزد زنان متاهل، میزان رضایت زناشویی آنان بیشتر و با افزایش میزان کمال گرایی در بین آنها، میزان رضایت زناشویی زنان متاهل کمتر شد

Keywords:

سبک های عشق ورزی , کمال گرایی , رضایت زناشویی