بررسی برخی الگوریتم های مکاشفه ای زمانبندی کار در رایانش ابری

زمانبندی در اصل یک فرایند تصمیم گیری است که تعداد زیادی از کارهای پیچیده را با تعیین دستور اجرای آنها بر روی مجموعه منابع موجود قادر می سازد. ظهور سیستم های توزیع شده چالش های جدیدی را برای زمانبندی در سیستم های رایانه ای از جمله خوشه ها 1، شبکه ها 2 و ابرهای 3 اخیر به همراه آورد. از سوی دیگر، ازدیاد و افراط تحقیقات باعث شده تا درک هردو، اختلاف بین مشکلات زمانبندی و استراتژی های ارائه شده در ادبیات برای محقیقین تازه کار سخت باشد، که مانع از شناسایی راه های تحقیقاتی جدید و مرتبط می شود [ 1]. رایانش ابری انواع منابع مجازی را مدیریت می کند، که باعث می شود زمانبندی یک جزء مهم باشد. در ابر، مشتری ممکن است از چندین هزار دارایی مجازی برای هر کار استفاده کند. در نتیجه، زمانبندی دستی یک راه حل امکان پذیر نیست. ایده اصلی زمانبندی وظیفه این است که وظایف را به حداقل برسانید تا از دست دادن زمان و به حداکثر رساندن عملکرد استفاده شود. در این مقاله یک بررسی جامع از استراتژی های زمانبندی و معیارهای مرتبط مناسب برای محیط های محاسبات ابری ارائه شده است. این بخش موضوعات مختلف مربوط بهروش های زمانبندی و محدودیت های غلبه بر آن را مورد بحث قرار می دهد. روش های برنامه ریزی مشخص برای بررسی اینکه کدام ویژگی ها در یک سیستم معین گنجانده شده و کدام یک از آنها را نادیده می گیرند، مورد مطالعه قرار می گیرند.

Keywords:

زمانبندی , رایانش ابری , الگوریتم