بررسی شیوع و علل فرسودگی شغلی در تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی ایرانشهر در سال 1398

امروزه محققان مباحث نیروی انسانی پی برده اند که نیروی انسانی واجد شرایط و ماهر، عامل با ارزش و سرمایه ای بی پایان در جهت رشد و توسعه سازمان ها و کشورها است. به طوری که در طی نیم قرن گذشته بخش قابل توجهی از پیشرفت های کشورهای توسعه یافته مرهون تحول در نیروی انسانی کارآزموده بوده است. فرسودگی دامی است که بر سر راه اکرکنان سازمان ها قرار دارد. 99% از کارکنان در طول زندگی کاری خود به این پدیده دچار می گردند، بیشتر افراد ظرف سه سال در زمینه یک شغل ماهر می شوند. از این به بعد کار برای فرد معمولی و یکنواخت شده و دیگر چیز جدیدی برای آموختن وجود ندارد. در این حالت فرد احساس درماندگی کرده و کار خود را کم ارزش و ناخوشایندتر از قبل می داند. اصطلاح فرسودگی شغلی اولین بار توسط فرویدنبرگر در سال 1974 هنگامی مطرح شد که او وضعیتی از خستگی و یاس فزاینده را در افرادی که خدمات مراقبتی ارائه می دادند، شناسایی کرد.