بررسی رفتارهای پرخطر جنسی در میان معتادان تزریقی مراجعه کننده به مراکز کاهش آسیب اعتیاد شهرستان اهواز در سال 1397

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 533

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

PSYCHOLOGY03_106

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1399

Abstract:

مقدمه: رفتارهای پرخطر جنسی پدیده ی ناشایعی در میان معتادان نبوده و گروه قابل توجهی از آنان در معرض آن قرار دارند. یکی از اهداف راه اندازی مراکز گذری در راستای سیاست کاهش آسیب، روی آوردن فرد معتاد از رفتارهای پرخطر به شیوه کم خطر می باشد. م طالعه حاضر با هدف بررسی رفتارهای پرخطر جنسی در میان معتادان تزریقی در مراکز کاهش آسیب اعتیاد شهرستان اهواز بود. روش کار: پژوهش کاربردی از نوع توصیفی- تحلیلی بوده حجم نمونه شامل 158 نفر از معتادان تزریقی مراجعه کننده به مراکز گذری شهرستان اهواز که به روش سرشماری انتخاب گردیدند، می باشد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پژوهشگر ساخته رفتار جنسی پرخطر استفاده شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون کای دو، با بکارگیری از نرم افزار spss. Ver20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که 28% از معتادان تزریقی مراجعه کننده به مراکز گذری آلوده به ویرووس ایدز بودند بیشترین معتادان (97%) مربوط به گروه مردان بود. 72% دارای سطح تحصیلات پایین، 75% مجرد و 85% بیکار بودند. همچنین 35% سابقه زندانی، 65% دارای روابط جنسی با شرکای متعدد بودند. در رابطه با عدم علاقه به استفاده از کاندوم بیشترین فراوانی مربوط به گروه سنی 24-20 ساله بود. بین وضعیت تاهل و رفتار پرخطر جنسی ارتباط معنی داری وجود داشت. اما با سایر ویژگی های جمعیت شناختی و رفتارهای پرخطر جنسی ارتباط معنی دار وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای رفتارهای پرخطر جنسی در معتادان، از طریق افزایش مراکز کاهش آسیب ثابت و سیار و شناسایی پاتوق ها با استفاده از روش مکانی یابی جغرافیایی و ارائه آموزش های صحیح در جهت تغییر رفتار، می توان تا حد زیادی خطرات ناشی از پدیده اعتیاد را تحت کنترل در آورده و انتقال بیماری های عفونی از قبیل ایدز از این گروه به جامعه را به حداقل ممکن کاهش داد.

Authors

طیبه شریفی

دکتری تخصصی روانشناسی، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، ایران

علی اسدی

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، معاون اجرایی دفتر سلامت روانی اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت، تهران، ایران

رضا دواسازایرانی

؛MPH، بهداشت روان، دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی، مدیر گروه سلامت روانی اجتماعی و اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران

احمد فخری

روانپزشک، عضو هیئت علمی دانشگاه، معاونت آموزشی وزارت بهداشت