اثرات پوشش جنگلی در کاهش و جاوگیری از بروز سیل و تخریب در مناطق کوهستانی شرق گیلان

امروزه همگام با افزایش جمعیت سطح وسیعتری از اراضی جنگلی در معرض بهره برداری بی رویه وتخریب قرار گرفته و بدین ترتیب سطوح بیشتری از این عرص هها لخت و عاری از پوشش شد هاند، همین امر سبب وقوع سیلابهای مخرب در اراضی پایی ندست می گردد، و پیامد آن خسارات سنگین مالی و جانی را در بر دارد، که نمون های از آن را در استان گیلان در شهرک تاریخی ماسوله داشته ایم. نظر به اینکه اراضی جنگلی بعنوان مادر چشم هها و رودخان هها محسوب میشود بنابراین نیاز است که سهم آن در مهار سیل به طور کمی کیفی بررسی گردد.وجود پوشش گیاهی در هر منطقه ای بخصوص در مناطق کوهستانی سرعت جریانهای سطحی را کاهش داده و سبب نفوذ آب بیشتر به داخل خاک م یگردد،بنابراین پوشش گیاهی تاثیر قابل ملاحظ های بر کاهش سیلابهای مخرب خواهد داشت. به منظور بررسی اثرات جنگل در کاهش سیلاب در مناطق کوهستانی ، تحقیقی در حوزه پلرود در عرصه جنگلی صورت گرفت و با بررسی پارامترهای فیزیولوژی حوضه واندازه گیری بارندگی با استفاده از باران سنج دیتالاگر و اندازه گیری شدت هر بارش و رواناب ناشی از هر بارش رابطه رگرسیونی بدست آمده بین شدت بارندگی و رواناب با مقدار ضریب همبستگی0/80 بدست آمد که با توجه به وجود 60 درصد پوشش گیاهی درختی و درختچه ای و لاشبرگ که تاثیر به سزایی در کاهش رواناب در عرصه داشته ، رواناب حاصل از بارندگی در این منطقه 8/46 درصد به دست امد.

Keywords:

پوشش جنگلی , سیل , مناطق کوهستانی , پارامتر های فیزولوژی