مطالعه نقش سبک دلبستگی در سازگاری اجتماعی و تحصیلی در بین دانش آموزان دبیرستان شهر اهواز

هدف این پژوهش پیشبینی سازگاری اجتماعی و تحصیلی براساس سبکهای ایمن و اجتنابی بود. روش پژوهش، از نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه شهر اهواز در سال تحصیلی 99-98 بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و از طریق پرسشنامه اینترنتی، 110 پرسشنامه تحلیل شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های سبکهای دلبستگی هازن و شیور (1987)، سازگاری اجتماعی و تحصیلی سینها و سینگ (1993) استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین سبکهای دلبستگی با سازگاری اجتماعی و تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد. به این معنا که سبک ایمن پیشبینی کننده سازگاری اجتماعی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان است. همچنین سبک دلبستگی اجتنابی نیز پیشبینی کننده سازگاری اجتماعی و سازگاری تحصیلی آنهاست. براساس نتایج این پژوهش میتوان گفت که سبکهای دلبستگی در سازگاری اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان نقش داشته و از این رو، پیشبینی کننده آنها هستند.

Keywords:

سبکهای دلبستگی , سبک ایمن , سبک اجتنابی , سازگاری اجتماعی , سازگاری تحصیلی