بررسی کاربرد انرژی خورشیدی به صورت غیرفعال در ساختمانهای شهرستان بجنورد

با توجه به افزایش روز افزون جمعیت و کاهش منابع انرژی های تجدیدپذیر، نیاز انسان به منابع و روشهای جدید تأمین انرژی افزایش پیدا کرده است و استفاده از انرژیهای نو به خصوص در احداث ساختمانهای هوشمند و الگوی معماری پایدار یکی دیگر از امکاناتی است که در جهت بهینه سازی مصرف انرژی سهم به سزایی دارد. از انجا که توجه به این امر پژوهشی در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه حائز اهمیت است و از طرفی با توجه به اینکه تحقیقات محدودی در داخل کشور در این رابطه صورت گرفته است و دسترسی به منابع موجود محدود می باشد؛ بنابراین هدف از این تحقیق بررسی کاربرد انرژی خورشیدی به صورت غیرفعال در ساختمانهای شهرستان بجنورد میباشد. نتایج تحقیق نشان میدهد، در بافت قدیمی و میانی شهر، معماران سنتی باتوجه به اقلیم سخت منطقه و لزوم اهمیت بهره گیری از انرژی خورشید، نحوه استقرار و جهت گیری خانه ها و ساخت پنجره های رو به آفتاب دراولویت کار معماران بوده است. در بافت بیرونی شهر، با توجه به تراکم پایین جمعیت و وجود اراضی بایر فراوان، پتانسیل طراحی وساخت ساختمانهای مدرن جهت بهره گیری از انرژی خورشیدی به صورت غیرفعال وجود دارد.

Keywords:

انرژی خورشیدی , معماری غیرفعال , انرژی تجدید پذیر