مطالعات درون تنی برای ارزیابی رهایش و دسترسی زیستی ترکیبات زیست فعال نانوکپسوله شده در غذا

امروزه، نانوذرات متنوعی برای استفاده در غذاها به عنوان سیستم های رسانش نانو پیشنهاد شده که فوریتی را برای شناسایی و توصیف نحوه عملکرد آنها در بدن انسان و پروفایل های رهایش و دسترسی زیستی ایجاد کرده است. برای این منظور، هر دو روش برون تنی (in-vitro) و درون تنی (in-vivo) به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. البته با وجود ضرورت انجام آزمایشات آزمایشگاهی در مراحل اولیه ، آزمایش های درون تنی به دلیل استفاده از موجودات زنده بسیار قابل اطمینان تر هستند. به طورکلی، با انواع روش های درون تنی می توان کارایی نانوکپسولاسیون در محافظت و رساندن ترکیبات زیست فعال نانوکپسوله شده را به سلول های هدف و همچنین سازگاری زیستی بین نانوذرات و اندامهای میزبان را بررسی کرد. این مقاله انواع روشهای درون تنی مورد استفاده در این حوزه را معرفی می کند.

Keywords:

سیستم های رسانش نانو , رهایش , دسترسی زیستی , برون تنی , درون تنی.