بررسی اولویت بندی عوامل کلیدی در ساختار و رهبری مدیریت بحران با تبیین نقش مدیریت دانش

موضوع مدیریت بحران در حوزه های مختلف مطرح است. سازمان ها به عنوان یکی از اجزای اصلی جامعه امروزی نیز از این امر مستثنی نیستند. بحران های طبیعی بر زندگی میلیون ها نفر در سراسر جهان تاثیر می گذارد. و هزینه های اقتصادی اجتماعی به وجود می اورد. مدیریت بحران های طبیعی می توانداین هزینه ها را کاهش دهد و جوامع را در برابر این بحران ها ایمن ومصون کند چگونگی توسعه موازی مدیریت بحران و مدیریت راهبردی استراتژیک می پردازد. یکی از خصوصیات مهم انسان ها در شرایط تهدیدات هوایی دشمن جابجایی از مکان های عادی زندگی و فعالیت و پناه بردن به نقطه ای است که احساس آرامش و امنیت بیشتری در آن محیط وجود داشته باشد. لذا مناسب ترین مکان «سنگر» یا «جانپناه» متناسب با تهدید است که در مناطق درگیری رودرو با دشمن برای ایجاد آرامش روحی و امنیت جانی مطرح شده و در مناطق عقبه درگیری با ابعادی وسیع تر مورد نیاز می باشد که پناهگاه های کوچک و بزرگ انفرادی و اجتماعی است. همچنین بررسی می شود که چگونه قابلیت های تدافعی پیشگیرانه مدیریت بحران در گرایش تهاجمی مدیریت راهبردی برای یافتن جایگاه در بازار، تلفیق می شود و یک رویکرد جامع برای در گرایش تهاجمی مدیریت راهبردی برای یافتن جایگاه در بازار، تلفیق می شود. و یک رویکرد جامع برای مدیریت راهبردی سازمان ها ارائه می شود. مقاله حاضر به بررسی انواع بحران در حوزه سازمان می پردازد. مدیران پیشرو تلاش می کنند تا با استفاده از یافته های مدیریت بحران سازمانی و تلفیق آن با دستاوردهای مدیریت استراتژیک و مدیریت سیستم های کنترل، ازامواج خطرناک پیش بینی نشده، اجتناب کنند. مقاله در ابتدا تعریف بحران سازمانی را مطرح می سازد، سپس با بیان انواع طبقه بندی بحران ها، تعریف مدیریت بحران و ضرورت آن، بحث را به طرف مدل های مدیریت بحران و نهایتا یک چارچوب استراتژیک برای آن سوق می هد و نتیجه گیری می کند.

Keywords:

مدیریت بحران , سازمان , بحران , مدیریت راهبردی