بررسی تجمع و آزادسازی مواد فتوسنتزی میانگره های ساقه در ژنوتیپ های مختلف گندم دوروم تحت تنش خشکی انتهای فصل

به منظور بررسی توان ذخیره سازی و انتقال مجدد ماده خشک به تفکیک میانگره ها در برخی ارقام و لاین های امید بخش گندم دوروم، آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط تنش خشک انتهای فصل در ایستگاه تحقیقات کشاورزی نیشابور طی دو سال زراعی ۱۳۹۶-۹۷ و ۱۳۹۷-۹۸ اجرا شد . مقدار تجمع و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی با استفاده از روش وزن تعیین شد و ارتباط طول و وزن مخصوص میانگره ها با تجمع ماده خشک بررسی گردید . نتایج نشان داد میانگره های زیرین بیشترین وزن خشک، وزن مخصوص و بیشترین میانگین انتقال مجدد را به خود اختصاص دادند . نتایج این تحقیق به خوبی نشان دادند که توان ذخیره سازی و قدرت انتقال مجدد دو سازوکار متفاو هستند؛ به طوری که تحت شرایط تنش خشک انتهای فصل، لاین G۱۴ جز ژنوتیپ های با بیشترین وزن مخصوص پدانکل بوده ولی دارای کمترین میزان انتقال مجدد بود. همچنین لاین های G۸,G۴ بیشترین وزن مخصوص میانگره های زیرین را دارا بودن ولی کمترین میزان انتقال مجدد را به خود اختصاص دادند . این لاین ها نشان دادن که علیرغم توان بالای ذخیره سازی مواد در میانگره های ساقه، از ق ر انتقال مجدد خوب برخوردار نیستند .

Keywords:

انتقال مجدد , تجمع ماده خشک , تنش خشکی انتهای فصل , گندم دوروم