تأثیر برداشتهای هیزمی جنگل نشینان بر ساختار و زادآوری جنگل زاگرس میانی (مطالعه موردی: کرمانشاه)

جنگلهای زاگرس در بستر اجتمایی-اقتصادی قرار داشته، از دیرباز مورد استفاده و بهره برداری جنگل نشینان قرارداشته است یکی از استفادهها از جنگل برداشت هیزمی چوب است، برداشتها متمرکز در نواحی پایین دست جنگل است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر برداشتهای هیزمی چوب بر ساختار و زادآوری جنگل و مقایسه با توده های دست نخورده است. بدین منظور سه قسمت جنگلهای دامنه شمالی کوه نثار انتخاب شد، یک قسمت در ارتفاعات پایین دامنه و محل اسکان جنگل نشینان ( 1625 متر سطح دریا)، دیگری در ارتفاعات بالاو نزدیک قله کوه ( 1825 ) و توده دست نخورده دیارگه ( 1870 ) قرار دارند. توده دست نخورده 0/2 هکتاری آماربرداری صد در صد و دو قسمت دیگر جنگل به روش تصادفی در هر بخش 25 قطعه نمونه 8 آری متر پیاده و در هر قطعه نمونه قطر برابر سینه، ارتفاع، تعداد جست گروه و تعداد جست هر جست گروه برداشت شد ، از آزمون تجزیه واریانس و دانکن با سطح اطمینان 95 درصد استفاده شد. میانگین قطر در ارتفاعات پایین جنگل7/5 سانتیمتر ،در ارتفاعات بالا10/5 توده دست نخورده 19/4 میانگین ارتفاع در قسمت پایین جنگل 2/5 متر در ارتفاعات بالا 3/5 در توده دست نخورده 4/8 میانگین تعداد جست گروهها، در ار تفاعات پایین 25 و در ارتفاعات بالا 34 ، تعداد پایههای بوده دست نخورده 390 اصله در هکتار است. نتایج نشان داد که بین مشخصههای کمی اندازه گیری شده در سه بخش جنگل اختلاف معنیدار وجود داشته و در ارتفاعات پایین میانگینهای مشخصههای کمی فوق کمتر بود است، علت دخالتهای انسانی بوده که بر وضعیت جنگل تأثیر داشته است. جنگل فوق شاخه زاد بوده و اجرای عملیات پرورشی ضرورت داشته و می باید در قالب طرح های مشارکتی اجرا گردد

Keywords:

برداشت هیزمی چوب , کوه نثار , توده دست نخورده دیارگه , شاخه زاد , زادآوری