رموز هدایتی انبیاء در آیات عدم مطالبه اجر رسالت

یکی از مفاهیمی که در اکثر مباحث مسلمانان وجود دارد بحث اجر و ثواب الهی در انجام اعمال است،یکی از شاخه های این بحث مطالبه نکردن اجر رسالت از مردم توسط انبیاء (س) است، که در آیاتی به اینامر از قول برخی انبیاء (س) اشاره شده، اهمیت بررسی آن آیات از این جهت است که دقت در آن آیات،علاوه بر مطالبه نکردن مزد توسط انبیاء دربردارنده نکاتی ظریف برای هدایت آن قوم است؛ که دستیابی بهآن نکات، هم طریق هدایت را به انسان نشان میدهد و هم دلسوزی بی نهایت نبی را، به طوری که حتی دربیان جملاتی که معنای ظاهری آنها مطالبه نکردن اجر است در مفهوم آنها نکات ظریف هدایتی برای آنقوم قرار داده شده است؛ این پژوهش با بهرهمندی از روش تحقیق عقلی و وحیانی به روش گردآوریکتابخانه ای و با پردازش توصیفی تحلیلی ضمن تبیین آیات مربوط به بحث از زبان هر یک از انبیاء نکاتهدایتی نهفته در آنها نیز بیان و بررسی گردید؛ دستآورد پژوهش این شد که در آیاتی که عدم مطالبه اجرتوسط انبیاء قبل از نبی اسلام (ص) را بیان میکند به نوعی به لغزش قوم آن نبی و علت عدم پذیرش دعوتآن قوم نیز اشاره دارد و آیاتی که عدم مطالبه اجر توسط نبی اسلام (ص) را بیان میکند دین اسلام را دینیجهانی و همگانی دانسته و کد هدایتی تا آخر دنیا را برای انسانها مودت و توسل به اهل بیت می داند.

Keywords:

اجر الهی ثمره عمل الهی , ربوبیت الله , عقلانی بودن هدایت , هدایت یافتگی رسولان , دلسوزی بینظیر رسول اسلام (ص) , مودت اهل بیت , همگانی بودن دین اسلام , عدم تکلف در پذیرش دین