آثار و احکام ایرادات دادرسی در قوانین موضوعه ایران

یکی از مهمترین مسائلی که معمولا در اولین جلسه دادرسی طرح می گردد ایراد توسط یکی از طرفین دعوامی باشد. با توجه به این مهم قانونگذار نیز مسئله ایرادات را پیش بینی نموده و در قانون آیین دادرسی مدنیبه صراحت مواد ۸۴ الی ۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی را در خصوص طرح ایرادات تدوین نموده است.ایرادات از جهات مختلف قابل تقسیم بندی میباشند. در حکومت قانون قدیم آیین دادرسی مدنی معمولاایرادات از این جهت که ضمن پاسخ به ماهیت دعوا یا بدون پاسخ به ماهیت دعوا قابل طرح است، تقسیمبندی شده بود. در حال حاضر با توجه به قانون جدید آیین دادرسی مدنی و به ویژه ماده ۸۴ آن که اکثریتقریب به اتفاق ایرادات در آن آمده است، تغییر مبنای تقسیم بندی ضروری به نظر می رسد. لذا در اینپژوهش با بررسی حتی اجمالی ایرادات، نتیجه می گیریم که دسته ای از آنها چنانچه مورد پذیرش قرارگیرند، موجب میشود دعوا از دادگاه مرجوع الیه به مرجع دیگری احاله شود تا در آنجا مورد رسیدگیقرار گیرد. ایراداتی نیز در صورت پذیرش، بر رسیدگی به ماهیت دعوا ایجاد مانع می نمایند که این مانعمی تواند موقتی یا دائمی باشد. علاوه بر اینها ایرادات دیگری در سایر مواد قانون جدید و یا سایر قوانینپیش بینی شده که پذیرش آنها دارای یکی از آثار مزبور بوده و یا منشاء اثر دیگری است.

Keywords:

دادرسی , ایراد , طرفین دعوی