بررسی واکنش عملکرد ذرت به رابطه الگوی کاشت، آبیاری، نیتروژن مصرفی، علفهای هرز و مدیریت اقتصادی

ذرت یکی از مهمترین گیاهان زراعی است که اهمیت بالایی در تغذیه انسان، تعلیف دام، تغذیه طیور ، صنعت و نیرومندترین گیاه زراعی در جذب و ذخیره سازی انرژی آزاد موجود در زمین است. در مناطق گرم کشور بدلیل جلوگیری از همزمانی دوره زایشی گیاه با درجه حرارت بالا کشت با تاخیر انجام میشود، برای جلوگیری از تاخیر در کشت گندم پاییزه و برداشت ذرت با رطوبت مناسب چنانچه هدف برداشت دانه باشد, ارقام متوسط رس توصیه می گردد و ارقام دیررس بهتر است به منظور علوفه ای کشت شوند. مصرف ازت در هر منطقه بر اساس آزمون خاک و توان تولید رقم, با توجه به مواد آلی خاک تعیین گرددبهترین موقع مصرف ازت در مرحله ساقه رفتن ( ارتفاع گیاه ۳۰-۴۰ سانتی متر) تا قبل از گل دادن ( ۵-۸ روز قبل از ظهور گل تاجی) می باشد، زیرا تاخیر در کود دادن باعث کاهش سودمندی آن می گردد.حداکثر عملکرد زمانی به دست می آید که رقابت درون و برون بوته ای برای عوامل رشد به حداقل رسیده و گیاه بتواند از این عوامل حداکثر استفاده را کند الگوی کاشت می تواند بر دسترسی آنها به نور، آب و عناصر غذایی موثر باشد و عامل مهمی در مداخله است بدین ترتیب استقرار تراکم مطلوبی از بوته های سالم در مناسب ترین الگوی آرایش بوته ای، اساس یک سیستم موفق تولید زراعی میباشد. لازم است تا روش های طولانی مدت مدیریت علفهای هرز و تلفیق تعدادی از روش های کنترل، بیش از پیش مورد توجه قرارگیرد. یکی از راه های افزایش محصولات زراعی و مقابله با فشارعلفهای هرز، رعایت تراکم مناسب گیاها ن زراعی والگوی کاشت مناسب میباشد و علاوه بر آن حداکثر عملکرد ذرت در اراضی لب شور الگوی کاشت کف جوی و عدم تنش خشکی با تامین صد در صد نیاز آبی توصیه میشود.

Keywords:

ذرت , مدیریت زراعی , الگوی کاشت , عملکرد .