ممیزی انرژی در ساختمانهای مسکونی شهر مشهد و مقایسه کارایی مصرف گاز در سیستمهای گرمایشی متفاوت

مطابق با آمار انرژی سالیانه کشور ، بیش از یک سوم انرژی در بخش ساختمان مصرف می شود. متاسفانه اعمال سیاست های حمایتی و پرداخت یارانه ها در زمینه عرضه انرژی باعث شده تا میزان انرژی مصرفی ساختمانهای کشور 2 تا 3 برابر استانداردهای جهانی باشد. با توجه به اتلاف بسیار زیاد انرژی در ساختمانهای موجود و نیز کارایی پایین سیستمهای گرمایشی بررسی میزان مصرف انرژی هر ساختمان بصورت علمی امری و صرف منابع و امکانات برای بهبود راندمان و کاهش مصرف گاز برای مصارف گرمایشی در اولویت می باشد. این تحقیق به مقایسه مصرف گاز خانوارهای مشهدی در غالب سیستمهای گرمایشی متفاوت با استفاده از اطلاعات مندرج در قبض های گاز ساختمانهای مشهد ، سالنامه هواشناسی و به منظور تعیین ضریب انتقال حرارت عملکردی دیواره های خارجی ساختمان و مقایسه ان با مقادیر مجاز و استاندارد صورت گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که ضریب انتقال حرارت در ساختمانهای مورد مططالعه در شهر مشهد با میزان استاندارد ان فاصله زیادی دارد و این امر لزوم بهینه سازی صحیح در ساختمانهای شهر را نشان نی دهد. همچنین مقایسه مصرف گاز ساختمانهایی که از سیستم پکیج (به همراه بخاری) استفاده می کردند و کسانی که بخاری داشتند نشان می دهد میان مصرف گز این دو گروه از نظر آماری اختلاف معناداری وجود ناشت . اما مقایسه مصرف گاز میان دو گروه مشترکیتنی که ار روشهای بهسینه سازی در ساختمان استفاده کردند و ساختمانهایی که فاقد هر گونه بهینه سازی بود از نظر آماری اختلاف معنا داری مشاهده می شود. از این رو جهت کاهش مصرف گاز در بخش خانگی سرمایه گذاری جهت بهینه سازی ساختمان نسبت به بهینه سازی سیستم گرمایشی در اولویت قرارا می گیرد ، زیرا استفاده از سیستم گرمایشی با کارایی بیشتر بدون توجه به بهینه سازی و عایق بندی ساختمان نمی تواند به شکل چشمگیری در مصرف گاز صرفه جویی به همراه داشته باشد.

Keywords:

قبض گاز , بخش خانگی , سیستمهای گرمایشی , ضریب انتقال حرارت , مشهد