بررسی رابطه توسعه پایدار با کیفیت زندگی و حاشیه نشینی در شهر ها

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی – تحلیلی با استفاده از ابزار پرسشنامه می باشد. هدف اینپژوهش بررسی رابطه توسعه پایدار با کیفیت زندگی و حاشیه نشینی در شهر ها می باشد. جامعه آماری پژوهش شهروندان منطقه دو شهرتهران بوده اند و تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر محاسبه شد. پرسشنامه پس از تایید و تعیین روایی و پایایی، توسطمحقق در بین شهروندان منطقه دو شهر تهران با روش نمونه گیری تصادفی ساده توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل ازپرسشنامه، از نرم افزارspss استفاده شده است. آزمون کولموگروف اسمیرنوف غیرنرمال بودن داده ها را نشان داد که در نهایت برای بررسی فرضیات پژوهش از آزمون ناپارامتریک اسپیرمن استفاده شده است. نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد که توسعه پایدار با سطح اطمینان۹۵% و sig<۰.۰۵ کیفیت زندگی و حاشیه نشینی در شهر ها رابطه مثبت و معناداری دارد.

Keywords:

توسعه پایدار , کیفیت زندگی , حاشیه نشینی