جایگاه عدالت اجتماعی در اندیشه سیاسی شیعه با نگاهی به جایگاه این مفهوم در منظومه حکمت اسلامی

مسئله اصلی این پژوهش را می توان نظریات و نوع نگرش فقهای شیعه در مورد جایگاه عدالت اجتماعی بیان کرد ودر این مورد می توان بیان کرد که تشکیل حکومت در اسلام و توسط ائمه معصومین فقط و فقط برای برپا داشتن هرچه کامل تر عدالت و عدالت اجتماعی است. شاید اگر اجرای عدالت بدون حکومت امکان داشت، امامان معصوم برای تشکیل حکومت اسلامی تلاش نمی کردند. این امر از آن جا نشات می گیرد که خیلی از دستورات اسلام جنبه اجتماعی دارند و فقط در اجتماع امکان اجرای آنها ممکن می باشد.از طرفی تفاوت تفکرات اندیشمندان غربی و فقهای شیعه را در مورد عدالت اجتماعی را می توان در تفاوت قراردادی بودن و فایده گرایی از دیدگاه اندیشمندان غربی و دانستن عدالت اجتماعی به عنوان فضیلتی برتر در جامعه در بین اندیشمندان معاصر اسلامی مورد بررسی قرار داد.در این مقاله که به شیوه کتابخانه ای به انجام رسید یافته های زیر حاصل شد که: با پژوهش در بین فقهای شیعه می توان گفت که فقهاء کمتری به مساله عدالت اجتماعی پرداخته اند و دلیل آن نیز می تواند مهیا نبودن و عدم تصور شرایط اجتماعی جامعه برای احیاء عدالت اجتماعی دانست لذا، وظیفه خویش را تنها در ارشاد مقلدین و تاکید بر امورعدالت که در جنبه های فردی آن بوده است، یافته اند.

Keywords:

اندیشه سیاسی شیعه , حکمت اسلامی , شیعه , عدالت , عدالت اجتماعی