رویکردی سیستمی در آموزش مدیریت بحران: آموزش تعاملی- مجازی مبتنی بر شبیه سازی

نگرش نوین به مدیریت بحران بر ضرورت و اهمیت پیش بینی منظم و کسب آمادگی برای مواجهه با هرآنچه که سازمان را تهدید می کند تکیه دارد. با اتخاذ رویکردی سیستمی برای آموزش مدیریت بحران در سازمان می توان همواره آمادگی لازم برای مدیریت بخشی از این بحران ها و تهدیدها را در منابع انسانی فراهم آورده و حفظ کرد. آموزش مبتنی بر شبیه سازی به عنوان یک محیط تمرین مصنوعی یا ساختگی با هدف انتقال نگرش ها، مفاهیم، دانش، قوانین یا مهارت ها، می تواند در دست یابی به بهبود عملکرد در مدیریت بحران نقش بسزایی ایفا کند. بنابراین این پژوهش بر آنست تا با رویکردی توصیفی- کاربردی به معرفی و توصیف یک تکنیک فناورانه مبتنی بر شبیه سازی گسسته پیشامد، واقعیت مجازی و فناوری اطلاعات و ارتباطات به نام آموزش تعاملی- مجازی مبتنی بر شبیه سازی بپردازد و از این طریق شیوه ای را برای آموزش مدیریت بحران در سازمان معرفی کند که قادر است علاوه بر رفع محدودیت هایی که در آموزش های تئوریک و برگزاری مانورهای آموزشی وجود دارد، امکان ثبت و ضبط داده ها و اطلاعات آموزش و ارائه بازخورد توسط مربیان از راه دور را نیز فراهم آورد. سایر مزایا، معماری پیشنهادی برای این سیستم و چالش های پیاده سازی آن نیز از جمله مطالبی هستند که در این پژوهش به آن ها پرداخته شده است.

Keywords:

آموزش مدیریت بحران , شبیه سازی گسسته پیشامد , واقعیت مجازی , فناوری اطلاعات و ارتباطات , آموزش تعاملی- مجازی مبتنی بر شبیه سازی