اثرات شوک هزینه های بهداشتی بر مصرف بیمه عمر و رشد اقتصادی با تاکید بر بحران کرونا

در میان عوامل اجتماعی تعیین کننده سلامت، شاید بتوان مهم ترین آن را اینگونه بر شمرد: طبقه اجتماعی، وضعیت استخدام، نوع شغل و میزان کنترل فرد بر شغل، شبکه اجتماعی، مسکن، آموزش و درآمد. اگر چه ممکن است در نگاه اولیه این عوامل همبستگی احتمالی با هم داشته باشند، اما تک تک آنها را می توان بعنوان یک عامل مستقل نیز در نظر گرفت. برای مثال، می توان برخورداری از شبکه اجتماعی خوب را مستقل از وضعیت استخدام مورد بررسی قرار داد. درآمد یکی از مهم ترین تعیین کننده های اقتصادی-اجتماعی سلامت بشمار می آید که بطور مستقیم و غیر مستقیم، سلامت فرد و جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد. درآمد عاملی است که می تواند بر مسکن، شغل، مخارج بهداشتی و دیگر عوامل موثر بر سلامت اثر گذار باشد. در دیدگاه اقتصادی، این بحث تحت عنوان درآمد مطلق و درآمد نسبی نامیده می شود. که از عوامل تعیین کننده مهم و موثر بر سلامت و بهزیستی جامعه است. بنظر می رسد که ارتباط میان ثروت مادی و سلامت هم در سطح خرد و هم در سطح کل روشن باشد. درآمد بالاتر یک پیش شرط (زمینه) برای داشتن محیطی سالم تر است، بویژه در کشورهای در حال توسعه. وقتی اعضای جامعه منابع اقتصادی بیشتری در اختیار داشته باشند، وضعیت تغذیه بهتری دارند، در اغلب موارد کمتر به سمت رفتارهای پر خطر می روند و هم چنین پول بیشتری را صرف مراقبت های سلامتی می کنند.بیمه عمر انگیزه ای برای کنترل ضرر و زیان بوده و یک منفعت اجتماعی قابل توجه است و در رشد اقتصادی و افزایش بهره وری نقش بسزایی دارد و می تواند تاثیر غیرمستقیمی روی کاهش اتلاف منابع و همچنین کاهش خطر برای کل اقتصاد داشته باشد. در مجموع می توان گفت شرکت های بیمه می توانند مبالغ پس انداز شده توسط افراد را تجهیز و هدایت کنند و پس انداز خانواده ها را جمع آوری و به بخش عمومی و شرکت های سرمایه گذاری منتقل کنند. با توجه به اینکه هرچه پس انداز بیشتر باشد منجر به رشد اقتصادی سریع تر می شود، بنابراین می توان از طریق تشویق پس انداز موجبات افزایش رشد اقتصادی را فراهم کرد.تجربه نشان می دهد که توسعه بازار بیمه عمر به زمان احتیاج دارد. اغلب این بازارها بعد از بانک ها و شرکت های بیمه غیر زندگی توسعه یافته اند و این واقعیت را منعکس می سازد که پس انداز بلند مدت زمانی در بین مردم افزایش می یابد که استاندارد سطح زندگی درکل افزیش یافته و طول عمر افراد نیز افزایش یافته باشد، همچنین تجربه کشور ما نشان می دهد در سالیانی که اقتصاد کشور ثابت بوده است بیمه عمر فروش خوبی داشته و مردم اقبال بیشتری نسبت به این نوع پس انداز داشته اند.در این مقاله به بررسی اثرات شوک هزینه های بهداشتی بر مصرف بیمه عمر و رشد اقتصادی با تاکید بر بحران کرونا ایران برای دوره زمانی ۱۳۹۹-۱۳۶۵ پرداخته می شود. همچنین مدلی که برای تخمین روابط برآوردی در این مطالعه استفاده می شود، مدل پیشنهادی بیزین ور (VAR Bayesian) می باشد، داده های مورد نظر نیز از پایگاه شاخص های توسعه جهانی (WDI) و مرکز آمار گرداوری شده است. جامعه آماری موضوع مورد بررسی، داده های سالانه مربوط به کشور ایران و حد فاصل سال های ۱۳۶۵ تا ۱۳۹۹ می باشد که آمار و اطلاعات آن ها از وب سایت های بین المللی معتبر گردآوری شده است.

Keywords:

شوک هزینه های بهداشتی , مصرف بیمه , رشد اقتصادی , بحران کرونا