بررسی رابطه بین مالکیت دولتی و حق الزحمه حسابرسی

از ساختارهای مالکیتی مهم که بخش عمده ای از سهام شرکتهای سهامی عام در ایران را در اختیار دارد؛ مالکیت دولتی است که به نظر میرسد کمتر مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین مالکیت دولتی و حق الزحمه حسابرسی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد. در این پژوهش روش نمونه گیری حذف سیستماتیک بوده که ۹۳ شرکت به عنوان نمونه در بازه زمانی سالهای ۱۳۹۰ لغایت ۱۳۹۷ انتخاب شده است. تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی است به لحاظ اجرا، توصیفی و از نوع همبستگی است و در آزمون فرضیات تحقیق از مدل رگرسیونی حداقل مربعات معمولی با داده های تابلویی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که مالکیت دولتی اثر مثبت و معناداری بر حقالزحمه حسابرسی دارد، به طوری که با افزایش میزان مالکیت دولتی شرکتها حق الزحمه حسابرسی بیشتری پرداخت میکنند. میتوان اظهار داشت که شرکتهای با مالکیت دولتی به دلیل افزایش ریسک ارزیابی شده توسط حسابرس از صاحبکار که منجر به پیچیدگی کار حسابرسی و تلاش بیشتر حسابرسان میشود حقالزحمه حسابرسی بیشتری پرداخت میکنند. به نظر میرسد که مالکان دولتی شرکتهای نمونه آماری، نقشی که از آنها انتظار می رفته را به نحو مطلوب ایفا نکرده اند. این امر میتواند ناشی از آن باشد که مالکان دولتی، به دنبال حداکثر کردن منافع خود در شرکتها هستند و یا برای ایفای چنین نقشی، تخصص کافی را ندارد.

Keywords:

حق الزحمه حسابرسی , کیفیت حسابرسی , مالکیت دولتی