مطالعه ای در ارتباط با مهارتهای فرزند پروری در مادران با توجه به نقش درد مزمن و منبع کنترل

درد مزمن یکی از شایع ترین علل مراجعه به پزشک مخصوصا در سنین بزرگسالی بوده که میتواند محدوده وسیعی از عواملی که باوظایف مرتبط با نقش فرزند پروری همبسته هستند را تحت تاثیر قرار دهد. عوامل و متغیرهای روانشناختی متعددی بر نحوه اثرگذاری درد بر تواناییهای فرزند پروری و نحوه پاسخ دهی بیمار به درد موثر است؛ ازجمله عقاید افراد راجع به میزان کنترل آنهابر حوادث و رویدادهای زندگی. هدف پژوهش حاضر بررسی مهارت های فرزند پروری در مادران با توجه به نقش درد مزمن ومنبع کنترل میباشد. پژوهش حاضر یک مطالعه علی-مقایسه ای بوده و جامعه آماری آن تمامی زنان مراجعه کننده به کلینیک درد بیمارستان امام حسین(ع) بودند که از میان آنها تعداد ۱۰۷ نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه منبعکنترل لونسون (۱۹۷۳)، پرسشنامه فرزندپروری آلاباما (۱۹۹۹) و فرم اطلاعات جمعیت شناختی بود و به منظور تحلیل داده ها نیز از آزمون آماری تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مادران مبتلا به درد مزمن در مقایسه با مادران فاقد درد مزمن در ابعاد مشارکت، فرزندپروری مثبت و تنبیه جسمانی با هم تفاوت داشتند. مادران واجد منبع کنترل درونی بالا نیز در مقایسه با مادران با منبع کنترل درونی پایین در ابعاد مشارکت،فرزندپروری مثبت و فقر نظارت متفاوت بودند .(P < ./۰۱) با توجه به نتایج بدست آمده احساس کنترل و نگرش نسبت به میزان کنترل بر رویدادهای زندگی میتواند در نحوه تعامل یک والد مبتلا به درد مزمن با فرزندش تاثیرگذار باشد. بدین منظور لازم است نتایج این پژوهش در طراحی مداخلات درمانی مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

مادران , درد مزمن , منبع کنترل , مهارتهای فرزند پروری