نقش خودکارآمدی بین فردی در پیش بینی رفتارهای قلدری/ قربانی شدن دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش آزار دیدگی، بی اشتیاقی اخلاقی و خودکارآمدی بین فردی در پیشبینی رفتارهای قلدری /قربانی شدن دانش آموزان بود. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. کلیه دانش آموزان مدارس متوسطه دوره اول مشگینشهر در سال تحصیلی ۹۴-۹۵ جامعه آماری پژوهش حاضر را تشکیل دادند .(N=۳۲۳۶) از این جامعه آماری تعداد ۲۳۷ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تجدید نظر شده قلدری/قربانی شدن الویوس و مقیاس خود کار آمدی برای کودکان و نوجوانان موریس استفاده شد. داده های جمع آوری شده نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین خود کارآمدی با قلدری کردن همبستگی نداشت ولی با قربانی شدن (r=-۰/۱۸ ; p<۰/۰۰۶) و قلدری/قربانی شدن (r= - ۰/۱۳ ; p< ۰/۰۵)همبستگی منفی داشت. همچنین نتایح تحلیل رگرسیون نشان داد که خودکارآمدی بین فردی توانایی پیش بینی قربانی شدن راداشت. نتایج این مطالعه نشان می دهد که خودکارآمدی ضعیف میتواند از عوامل افزایش رفتارهای قربانی شدن باشند.

Keywords:

خودکارآمدی بین فردی , قلدری , قربانی