بررسی تاثیر افزودن نانوذرات اکسید فلزی به آلژینات بعنوان یک جاذب ترکیبی جهت جذب توریوم از محلول های آبی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر افزودن نانوذرات اکسید فلزی به آلژینات جهت جذب توریوم از محلول آبی در یکسیستم ناپیوسته بود. در این پژوهش جهت ساخت جاذبه ای ترکیبی آلژینات/نانوذرات اکسید فلزی به روش سل ژل،آلژینات با ۱۰ درصد وزنی نانوذرات اکسید فلزی نسبت به وزن آلژینات، ترکیب و در محلول کلسیم کلرید ۰/۵ مولار چکانده شد. نانوذرات استفاده شده شامل اکسیدهای روی، منگنز، تیتانیوم، سیلیسیوم، آلومینیوم، زیرکونیوم، آهن، تنگستن است.جاذب آلژینات/اکسید روی و آلژینات/اکسید منگنز بترتیب با ظرفیت جذب ۱۳/۱۷ و ۱۲/۷۶ میلی گرم بر گرم بهترین عملکرد جذب توریوم از محلول آبی را از خود نشان دادند. جاذب آلژینات/اکسید تنگستن نیز با ۰/۲۱ میلی گرم بر گرم،کمترین جذب توریوم را نشان داد. نتایج نشان داد افزودن نانوذرات اکسید فلزی به پلیمر آلژینات باعث بهبود خواص فیزیکیو شیمیایی جذب میشود. در ادامه برای بهینه کردن درصد اکسید روی بکار رفته در هنگام ساخت جاذب، درصدهای وزنی۵، ۱۰ و ۲۰ درصد وزنی نسب به وزن آلژینات بکار برده شد.

Keywords:

توریوم , آلژینات , نانوذرات اکسید فلزی , جاذب , روش سل ژل