بررسی وضعیت حقوق شهروندی در مدیریت شهری با تاکید بر قانون شهرداری ها(مورد مطالعه: شهرداری رستم آباد)

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 281

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

EMCCONF12_039

تاریخ نمایه سازی: 4 مرداد 1401

Abstract:

در قبال وظایف مصرح در قانون برای مسئولین کشوری و شهری که در برگیرندهحقوق شهروندی نیز هست،متقابلا۰ شهروندان نیز در ارتباط با شهر و مدیریت شهری دارای وظایف و تکالیفی هستند که عمل به این وظایف و تکالیف در ارتباط دو سویه با حقوق آنها در مدیریت شهری باعث ارتقاء فضیلت جامعه شهری و تامین سعادت و ایمنی اجتماعی شهری می شود. به طور کلی وظایف شهروندان را می توان در چند مورد خلاصه کرد: آشنایی با حق و حقوق خویش در جامعه شهری؛ آشنایی با وظایف و تکالیف مدیریت شهری و توانایی ها و محدودیت های مدیریت شهری در اداره شهر و هماهنگ ساختن سطح توقعات خویش با این وظایف و امکانات پس از آشنایی با دو مقوله فوق هر شهروند باید برای احقاق حق خویش و بالطبع بهبود وضعیت جامعه شهری خود اقدام کرده و مدیریت شهری را وادار به انجام وظیفه و اعاده حق شهروندی خویش کند؛ سعی و تلاش برای مشارکت در اداره شهر؛ افزایش حس تعلق خاطر خود به محله و شهر محل سکونت خویش؛ تشویق و ترغیب همشهریان و ترغیب همشهریان خود به مشارکت در اداره امور شهر از این جمله اند. از مسائل مهمی که در حوزه مدیریت و برنامه ریزی شهری در سطح جهانی مطرح شده است بحث مربوط به حقوق شهروندی و مدیریت شهری است. این دو مفهوم دارای یک رابطه وابسته و مکمل هستند. نتیجه مهم این تحقیق آن است که آگاهی شهروندان از حقوق شهروندی تاثیر معناداری بر شهروندی فعال دارد به طوری که افزایش این آگاهی ها می تواند باعث افزایش مشارکت فعال شهروندان شود بنابراین پیشنهاد می شود تا شهرداری و دیگر نهادهای مدیریت شهری تلاش گسترده ای به منظور آموزش شهروندان جهت افزایش آگاهی حقوق شهروندی داشته باشند. این افزایش آگاهی باعث می شود مردم درک بهتری نسبت به چهارچوب قانونی وظایف شهرداری و نهادهای مدیریت شهری داشته باشند و این خود کمک می کند تا آنها برخی از انتظارات که خارج از چارچوب قانونی این نهادهاست را نداشته باشند.

Authors

عمار خوش چهره

کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد رشت، گیلان، ایران