نقش فن آوری نوین GIS و GPS در برنامه ریزی حمل و نقل هوشمند AVL جاده ای با تاکید بر ارتقا ایمنی و خدمات رسانی شرق ایران (نمونه مورد مطالعه: خراسان رضوی-خراسان جنوبی-سیستان و بلوچستان)

با رشد و گسترش تکنولوژی استفاده از ماهواره های فضایی جهت جمع آوری و تحلیل و تبیین اطلاعات ،لزوم بکارگیری آنها در مباحث حمل ونقل نیز مطرح می گردد. یکی از این تکنولوژیها استفاده از فن آوری GPS و کاربرد آن در سامانه های کنترل ناوگان حمل و نقل عمومی است. ما در این مقاله برآنیم تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به نحوه کاربرد سیستم حمل و نقل هوشمند AVL مبتنی بر GPS در حمل ونقل جاده ای پرداخته و به بررسی مزایا و معایب این سیستم در زمینه حمل و نقل بین جاده ای و بین کشوری در استانهای شرقی کشور سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی و خراسان جنوبی وارتباط آنان با کشورهای همسایه بپردازیم. نتایج بیانگر این واقعیت است که می توان با استفاده از فن آوری روز و سیستم های ماهواره ای کنترل و نظارت دقیق تر بر ناوگان حمل و نقل و ترانزیتی شرق کشور به عمل آورد. این عمل با تجهیز خودروهای باری و مسافربری به GPS و کنترل از طریق پلیس راهها ،قابل حصول خواهد بود. بدیت ترتیب سیستم حمل ونقل شرق کشور از لحاظ سرعت حرکت خودروها، توقف ها، سوانح رانندگی، مسیر حرکت و توزیع مراکز خدماتی از جمله مراکز استراحت و سوخت گیری و غیره قابل نظارت و برنامه ریزی خواهد شد. بدین وسیله ارتقا کیفی و کمی خدماترسانی در محورهای درون شهری، بین شهری و بین کشوری حاصل می آید. همچنین ایمنی و زیر ساختهای توسعه کشور با تاکید بر شرایط بومی هر منطقه و کاهش حجم کاری وحذف سیستم بوکرواسی( کاغذ بازی اداری ) ایجاد می شود

Keywords:

حمل و نقل هوشمند , فن اوری GPS ایمنی , خدمات رسانی , استانهای شرق کشور