اثربخشی آموزش مهارت های زندگی برتاب آوری دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر مشهد

پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر تاب آوری دانش آموزان صورت گرفت. روش این پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود و با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل انجام پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه ششم در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ شهر مشهد است. نمونه شامل ۳۰ نفر که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. در این تحقیق از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون استفاده شد. به منظور اجرای پژوهش، گروه آزمایش طی هشت جلسه تحت آموزش مهارت های زندگی قرار گرفتند و گروه گواه در لیست انتظار باقی ماند. داده ها به وسیله تحلیل کوواریانس چند متغیره، تجزیه وتحلیل شد. جهت تجزیه وتحلیل آماری از نرم افزار SPSS ۲۵ استفاده شد و سطح معنیداری ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بهبود معنی داری در تاب آوری داشتند .)p>۰/۰۵( بنابراین آموزش مهارت های زندگی میتواند به عنوان یک روش کارآمد جهت افزایش تاب آوری دانش آموزان مورداستفاده قرار گیرد.

Keywords:

مهارت های زندگی , تاب آوری , دانش آموزان , دوره ابتدایی