برنامه ریزی زمان بندی در حالت عدم قطعیت زمان فعالیت ها برای پروژه ها با رویکرد اعداد Z (مطالعه موردی پروژه سد سازی)

کنترل پروژه و زمانبندی آن یکی از مهمترین ارکان اصلی و لازمه موفقیت در مدیریت پروژه می باشد. روش های متعددی برای زمان بندی پروژه وجود دارد که بسته به نوع شبکه می توان به CPM و PERT و GERT اشاره کرد. این روش ها، به علت مشکلات موجود در نحوه تخمین مدت زمان فعالیت ها، کارایی لازم برای مدل کردن پروژه های واقعی را نخواهند داشت.استفاده از تکنیک نظریه فازی میتواند این مشکل را برطرف نماید.. نظریه فازی با در نظر گرفتن عدم قطعیت، رویکردی جهت نزدیک کردن مدل های زمان بندی پروژه به واقعیت می باشد. نظریه اعداد Z اولین بار توسط لطفی زاده در سال ۲۰۱۱ مطرح گردید. این نظریه به توصیف عدم قطعیت اطلاعات می پردازد بطوری که عامل اول عددz بیانگر بازده فازی دارایی و عامل دوم عدد z میزان اعتبار پیش بینی عامل اول می باشد. در این مقاله روشی جدید برای زمان بندی پروژه در حالت فازی معرفی شده است. روش پیشنهادی شامل دو مرحله می باشد. در مرحله اول، در راستای اطلاعات مورد نیاز زمان بندی پروژه، با استفاده از روش های دلفی و میانگین وزنی، الگوریتمی برای تخمین مدت زمان فعالیت ها به صورت یک عدد فازی ذوزنقه ای ارائه شده است. در بخش دوم، مدت زمان فعالیت های پروژه به صورت اعداد فازی ذوزنقه ای درنظر گرفته می شود و سپس پارامترهای مهم تصمیم گیری و محاسبات رفت و زمان خاتمه پروژه به صورت فازی محاسبه می شود. مراحل انجام محاسبات در این روش با استفاده از یک مثال عددی به طور کامل تشریح شده است.

Keywords:

برنامه ریزی غیرقطعی , عدم قطعیت , نظریه فازی , زمانبندی , اعدادZ