نقش فعالیت بدنی در جلوگیری از ترشح مواد سمی آنتی اکسیدانها در بدن

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 79

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICHSS01_077

تاریخ نمایه سازی: 27 اسفند 1401

Abstract:

فعالیت بدنی بیش از آنکه در درمان اغلب بیماریها نقش داشته باشد جنبه های پیشگیرانه آن از اهمیت بیشتری برخوردار است. گذشته از ضعف عضلانی و ضعف سیستم عصبی-عضلانی ناشی از فقر حرکتی و پوکی استخوان ،افسردگی کاهش مقاومت دفاعی بدن و بسیاری از بیماریهای دیگر که از کمبود حرکتی نشات گرفته اند امروزه دامن گیر جامعه بشریت گردیده است. شاید بیشتر از همه شیوع سرطانهای متاثر از تاثیر اکسیدان ها رادیکالهای آزاد زندگی انسانها را تهدید و به مخاطره انداخته است که احتمالا برای پیشگیری از بروز چنین سرطان هایی تاثیر و تداوم عمل یک انتی اکسیدان میتواند علاج کار باشد. قبل از اینکه اثرات مخرب آنها برجای بماند برجسته ترین تغییر زیستی که به هنگام ورزش و فعالیت بدنی رخمیدهد افزایش مقدار سوخت و ساز است که با افزایش مقدار مصرف اکسیژن همسو است. وجود رادیکالهای (ROS) آزاد هنگام فعالیت ورزشی ،شدید مصرف اکسیژن را به بیش از بیست برابر زمان استراحت افزایش میدهد. هنگام آسیب بافت و غشاء عضلانی، محتویات آن، به خصوص برخی از آنزیمها به درون خون انتشار می یابند و به همین علت تغییرات سرمی این آنزیمها به عنوان واکنش عضلانی به فشار تمرین شکل می گیرند و حتی در این ،زمان مصرف اکسیژن در تارهای عضلانی فعال ممکن است به دویست برابر برسد. فعالیت بدنی شدید و قرارگرفتن در معرض هیپوکسی طولانی مدت موجب تولید گونه های فعال اکسیژن شده و آسیبهای اکسایشی در سطح سلولی بافتی یا اندامی را ایجاد میکند. سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۳ اخطاریهای منتشر کرد مبنی براینکه عدم فعالیت بدنی یکی از مشکلات جدی سلامت در جهان است. گزارش شده است حدود دو میلیون مرگ در سال به دلیل عواقب ناشی از عدم فعالیت بدنی رخ میدهد ضعف بدنی و سارکوپنی از دست دادن توده عضلانی در اثر افزایش سن و پیری از جمله بیماری هایی می باشد کهافراد را تهدید کرده و خود باعث بروز مشکلات متعددی خواهد شد مهمترین عوامل داخلی که منجر به بروز سارکوپنی میشود افزایش میزان تولید رادیکالهای آزاد و در نتیجه استرس اکسایشی است به علاوه عوامل خارجی گسترش این بیماری شامل کاهش فعالیت بدنی منظم میباشد که نقش اساسی در بروز عارضه دارد. سنین میانسالی دوره زمانی است که تا چند دهه دیگر بیشترین میزان جمعیت را به خود اختصاص خواهد داد. در این دوره ،زمانی که به سالمندی ختم میشود لازم است سازگاری با تمرین در طی سالها تمرین ورزشی تجربه شده و ادامه یابد تمرینهای ورزشی در این سنین میتوانند از افزایش غیر معمول رادیکالهای آزاد در وضعیت استراحتی و طیف فعالیت بدنی پیشگیری کنند.

Authors

فاطمه حسینی جبلی

دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی و تندرستی دانشگاه کاشان

محمدجواد پوروقار

عضو هیات علمی دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان