تاثیر شاخص های اقتصادی و محیط زیستی بر بیابان زایی ایران

بیابان زایی یکی از پدیده هایی است که در دهه های اخیر محیط زیست زمین را به شدت تهدید میکند و ایران به عنوان کشوری که درنواحی گرمسیر کره زمین قرار گرفته است در در مقابل این پدیده به شدت آسیب پذیر است . مطالعه حاضر با استفاده از داده های سالهای ۱۹۷۲ تا ۲۰۱۷میلادی جذب سایت بانک جهانی به دست آمده است اقدام به تخمین اثر گذاری شاخص های زیست محیطی واقتصادی بر بیابان زایی در کشور با استفاده از مدل خودتوضیحی با وقفه های گسترده ARDL نموده است. نتایج نشان می دهد تمامیمتغیرها دارای اثر گذاری معنیداری بر روی بیابان زایی در بلندمدت می باشد اما در کوتاه مدت شاخص های بیابان زایی سال های گذشتهعملیات احیا و میزان بارش عوامل اثرگذار بر بیابان زایی در کشور می باشد یکی از مواردی که در این مطالعه مورد آزمون قرار گرفتمنحنی محیط زیستی کوزنتس در مسئله بیابانزاییمی باشد. نتایج نشان می دهد که منحنی زیست محیطی کوزنتس در تقابل تولیدناخالص داخلی و بیابانزایی قابل تایید می باشد. نتایج نشان می دهد در بلندمدت عملیات احیا به دلایل ناشناخته دارای اثرات مثبت بر بیابانزایی می باشد. مال میرود اثرات روانی ناشی از فعالیتهای مقابله بود بیابانزایی که موجب اهمال در مدیریت محیط زیست می گرددعاملی است که باعث گردیده تا احیای محیط زیست موجب توسعه بیابانها گردد.

Keywords:

بیابانزایی , ایران , رشد اقتصادی , منحنی محیط زیستی کوزنتس